Cholesterol to związek tłuszczowy niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu – buduje błony komórkowe, jest prekursorem hormonów i witaminy D. Wyróżniamy cholesterol „dobry” (HDL) i „zły” (LDL). Problem pojawia się, gdy poziom LDL jest zbyt wysoki, a HDL zbyt niski – prowadzi to do odkładania się blaszki miażdżycowej w naczyniach, zwiększając ryzyko zawału, udaru, chorób serca. Jednak nie każdy cholesterol jest „zły” – jego rola jest często demonizowana. Wysoki poziom cholesterolu nie zawsze oznacza chorobę, a decyzja o leczeniu powinna być oparta na ocenie całego profilu lipidowego, czynników ryzyka (wiek, nadciśnienie, cukrzyca, palenie), stylu życia i wywiadu rodzinnego. Leczenie obejmuje zmianę diety (ograniczenie tłuszczów nasyconych, cukrów prostych, zwiększenie błonnika, warzyw, ryb), aktywność fizyczną, redukcję masy ciała, a w razie potrzeby – leki (statyny, ezetymib, inhibitory PCSK9). Ważne są regularne badania i indywidualizacja terapii. Cholesterol sam w sobie nie jest wrogiem – kluczowe jest utrzymanie równowagi i zdrowego stylu życia.
