Choroba Gravesa-Basedowa – autoimmunologiczna przyczyna nadczynności tarczycy

Choroba Gravesa-Basedowa to jedna z najczęstszych przyczyn nadczynności tarczycy i należy do chorób autoimmunologicznych. Układ odpornościowy produkuje przeciwciała (najczęściej TRAb), które pobudzają tarczycę do nadmiernej produkcji hormonów (tyroksyny i trijodotyroniny). Objawy choroby są wskutek nadmiaru hormonów: niepokój, pobudliwość, potliwość, chudnięcie mimo apetytu, drżenie rąk, uczucie gorąca, przyspieszony rytm serca, duszności, nadpobudliwość, zaburzenia snu. Typowe są także objawy oczne (wytrzeszcz, obrzęk powiek, podwójne widzenie), nazywane oftalmopatią Gravesa. U kobiet częste są zaburzenia miesiączkowania, osłabienie mięśniowe i wypadanie włosów. Rozpoznanie opiera się na ocenie poziomu hormonów tarczycy (TSH, FT4, FT3), obecności przeciwciał i badaniach obrazowych. Leczenie zależy od stopnia nadczynności – najczęściej stosuje się leki tyreostatyczne, a w ciężkich przypadkach: radiojod lub zabieg chirurgiczny. Duże znaczenie ma również leczenie objawowe (betablokery) i wsparcie psychiatryczne. Choroba Gravesa-Basedowa ma przewlekły, nawrotowy przebieg, dlatego pacjenci wymagają regularnych kontroli i edukacji, jak rozpoznawać zaostrzenia oraz dbać o zdrowie oczu i serca.