Leczenie immunosupresyjne polega na farmakologicznym hamowaniu aktywności układu odpornościowego. Stosuje się je w leczeniu chorób autoimmunologicznych (np. toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca), po przeszczepach narządów (zapobieganie odrzuceniu), w niektórych nowotworach i chorobach zapalnych. Leki immunosupresyjne (glikokortykosteroidy, cyklosporyna, azatiopryna, metotreksat, mykofenolan mofetylu, inhibitory kalcyneuryny i mTOR) hamują odpowiedź immunologiczną, zmniejszając stan zapalny i niszczenie własnych tkanek. Skutkiem ubocznym jest zwiększone ryzyko infekcji, nowotworów, zaburzeń metabolicznych. Leczenie wymaga ścisłej kontroli lekarskiej, monitorowania parametrów krwi i funkcji narządów. Kluczowe jest przestrzeganie zaleceń, szczepienia ochronne i szybkie reagowanie na objawy infekcji.
