Mroczki przed oczami (tzw. „muszki”, „pływaki”) to najczęściej drobne zmiany w ciele szklistym oka – włókna kolagenowe, które rzucają cień na siatkówkę. Są powszechne, zwłaszcza u osób po 40. roku życia, krótkowidzów, po urazach lub operacjach oka. Zwykle są nieszkodliwe, choć mogą być uciążliwe. Niepokój powinny wzbudzić mroczki pojawiające się nagle, w dużej liczbie, towarzyszące im błyski światła, pogorszenie ostrości wzroku, zasłona w polu widzenia – mogą to być objawy odwarstwienia siatkówki lub krwotoku do ciała szklistego, wymagające pilnej konsultacji okulistycznej. Przyczyną mroczków mogą być także migrena oczna, zapalenie błony naczyniowej, cukrzyca, nadciśnienie czy choroby neurologiczne. Diagnostyka obejmuje badanie dna oka, USG gałki ocznej, a leczenie zależy od przyczyny. W większości przypadków mroczki nie wymagają leczenia, a organizm stopniowo się do nich przyzwyczaja.