Leki na nadciśnienie tętnicze (antyhypertensiva) są podstawą profilaktyki i leczenia chorób sercowo-naczyniowych, w tym udaru mózgu. Nadciśnienie jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka udaru niedokrwiennego i krwotocznego. Skuteczne obniżenie ciśnienia tętniczego zmniejsza ryzyko udaru nawet o 30–40%. Jednak wśród pacjentów pojawiają się obawy, czy niektóre leki na nadciśnienie mogą paradoksalnie zwiększać to ryzyko. Badania naukowe pokazują, że większość leków przeciwnadciśnieniowych (ACEI, sartany, beta-blokery, diuretyki, blokery kanału wapniowego) nie tylko nie zwiększa ryzyka udaru, ale wręcz je obniża. Wyjątkiem mogą być sytuacje, gdy ciśnienie zostaje zbyt gwałtownie obniżone, co może prowadzić do niedokrwienia mózgu, zwłaszcza u osób starszych lub z zaawansowaną miażdżycą. Niektóre starsze leki (np. rezerpina) mogą być mniej korzystne, ale obecnie są rzadko stosowane. Kluczowe jest indywidualne dobranie terapii, regularne monitorowanie ciśnienia i unikanie samodzielnych zmian dawkowania. Współczesne wytyczne jednoznacznie wskazują, że kontrola nadciśnienia jest najskuteczniejszym sposobem zapobiegania udarom, a korzyści z leczenia znacznie przewyższają potencjalne ryzyko.
