Wygląd zewnętrzny ma znaczący wpływ na samoocenę i nastrój, zwłaszcza w społeczeństwie nastawionym na wizerunek i atrakcyjność. Niezadowolenie z wyglądu, porównywanie się z innymi, presja mediów i otoczenia mogą prowadzić do obniżenia samooceny, poczucia wstydu, lęku społecznego, a nawet depresji. Problemy te dotyczą szczególnie młodzieży, ale także dorosłych, zwłaszcza w okresach zmian (np. po ciąży, chorobie, w starzeniu się). Niska samoocena wpływa na relacje, motywację, osiągnięcia zawodowe i ogólne samopoczucie. Kluczowe jest budowanie pozytywnego obrazu siebie, akceptacja własnych niedoskonałości, rozwijanie zainteresowań i umiejętności niezwiązanych z wyglądem oraz wsparcie psychologiczne w razie potrzeby. W poważnych przypadkach, np. dysmorfofobii, konieczna jest terapia specjalistyczna. Wygląd zewnętrzny nie powinien być jedynym wyznacznikiem wartości – ważniejsze są zdrowie, relacje i rozwój osobisty.