Schizofrenia rezydualna to przewlekła postać schizofrenii, charakteryzująca się utrzymywaniem się objawów negatywnych (osłabienie emocji, wycofanie społeczne, apatia, ubóstwo mowy, brak motywacji) przy braku lub minimalnym nasileniu objawów pozytywnych (urojenia, omamy). Faza rezydualna pojawia się po kilku epizodach psychotycznych i jest wynikiem przewlekłego przebiegu choroby lub niepełnej odpowiedzi na leczenie. Pacjenci z tą postacią schizofrenii mogą mieć trudności w codziennym funkcjonowaniu, utrzymaniu pracy, relacji społecznych i samodzielności. Leczenie polega na długotrwałym stosowaniu leków przeciwpsychotycznych, wsparciu psychoterapeutycznym, rehabilitacji społecznej i zawodowej oraz zaangażowaniu rodziny. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie objawów, regularna opieka psychiatryczna i indywidualne podejście terapeutyczne.
