EEG – elektroencefalografia w diagnostyce padaczki i innych zaburzeń mózgu

EEG (elektroencefalografia) to nieinwazyjne badanie diagnostyczne polegające na rejestracji bioelektrycznej aktywności mózgu za pomocą elektrod umieszczonych na skórze głowy. Jest podstawowym narzędziem w diagnostyce padaczki – pozwala na wykrycie nieprawidłowych wyładowań, ocenę typu napadów i monitorowanie skuteczności leczenia. EEG znajduje zastosowanie także w rozpoznawaniu zaburzeń snu, encefalopatii, guzów mózgu, stanów zapalnych, śpiączki, a także w ocenie czynności mózgu u noworodków i dzieci. Badanie trwa zwykle 20–40 minut, jest bezbolesne i nie wymaga specjalnego przygotowania. Czasem wykonuje się EEG po deprywacji snu lub z próbami aktywującymi (np. hiperwentylacja, fotostymulacja). Analiza zapisu EEG pozwala na ocenę czynności mózgu, wykrycie ognisk patologicznych, a także monitorowanie przebiegu chorób neurologicznych. EEG to nieocenione narzędzie w neurologii, umożliwiające precyzyjną diagnostykę i indywidualizację terapii.