Elektroencefalografia – diagnostyka, znaczenie kliniczne i nowoczesne metody leczenia

Elektroencefalografia (EEG) to nieinwazyjne badanie czynności bioelektrycznej mózgu, wykorzystywane głównie w diagnostyce padaczki, zaburzeń snu, encefalopatii, guzów mózgu oraz monitorowaniu śpiączki. Polega na rejestracji fal mózgowych za pomocą elektrod umieszczonych na skórze głowy. Analiza wzorców fal pozwala wykryć ogniska padaczkowe, zaburzenia świadomości, uszkodzenia mózgu oraz różnicować rodzaje napadów. Nowoczesne metody obejmują EEG z długotrwałym monitoringiem wideo, EEG ilościowe (qEEG), mapowanie mózgu, a także połączenie EEG z rezonansami funkcjonalnymi (fMRI, PET). Znaczenie kliniczne EEG jest nieocenione w planowaniu leczenia padaczki (dobór leków, kwalifikacja do operacji), ocenie rokowania po urazach mózgu, diagnostyce zaburzeń metabolicznych i psychiatrycznych. Nowoczesne techniki zwiększają czułość badania, umożliwiają monitorowanie w warunkach domowych oraz personalizację terapii.