Fibromialgia to przewlekła, wieloukładowa choroba charakteryzująca się uogólnionym bólem mięśniowo-szkieletowym, zmęczeniem oraz szeregiem objawów towarzyszących, takich jak zaburzenia snu, sztywność poranna, bóle głowy, zaburzenia koncentracji (tzw. „mgła fibromialgiczna”), drażliwość jelit, lęk czy depresja. Choroba ta dotyka głównie kobiety w wieku 30–50 lat, choć może wystąpić w każdym wieku i u obu płci. Objawy fibromialgii są niespecyficzne i mogą przypominać inne schorzenia, dlatego rozpoznanie bywa trudne i opiera się głównie na wykluczeniu innych przyczyn dolegliwości oraz na kryteriach diagnostycznych (np. skala bólu, liczba bolesnych punktów na ciele). Przyczyny fibromialgii nie są do końca poznane – uważa się, że istotną rolę odgrywają zaburzenia przetwarzania bodźców bólowych w ośrodkowym układzie nerwowym, czynniki genetyczne, przewlekły stres, infekcje, urazy fizyczne lub psychiczne. Leczenie fibromialgii jest złożone i wymaga indywidualnego podejścia. Obejmuje farmakoterapię (leki przeciwbólowe, przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe), rehabilitację, fizjoterapię, techniki relaksacyjne, psychoterapię oraz edukację pacjenta. Bardzo ważna jest regularna aktywność fizyczna dostosowana do możliwości chorego, zdrowa dieta, dbanie o higienę snu i wsparcie psychologiczne. Fibromialgia nie prowadzi do uszkodzenia narządów, ale znacząco obniża jakość życia, dlatego kluczowe jest kompleksowe podejście terapeutyczne i współpraca z zespołem specjalistów.
