Gorączka DENGA to ostra choroba wirusowa przenoszona przez komary Aedes aegypti i Aedes albopictus, występująca głównie w krajach tropikalnych i subtropikalnych. Jest jedną z najczęstszych chorób zakaźnych na świecie – szacuje się, że każdego roku dochodzi do ponad 100 milionów zakażeń. Wirus DENGA należy do rodziny Flaviviridae i występuje w czterech serotypach (DEN-1, DEN-2, DEN-3, DEN-4). Okres inkubacji wynosi zwykle od 4 do 10 dni po ukąszeniu przez zakażonego komara. Objawy klasycznej gorączki DENGA to nagła, wysoka gorączka (do 40°C), silne bóle głowy (szczególnie za oczami), bóle mięśni i stawów (stąd określenie „breakbone fever” – gorączka łamiąca kości), nudności, wymioty, wysypka (pojawiająca się w 3–5 dniu choroby), powiększenie węzłów chłonnych, czasem krwawienia z nosa i dziąseł. U części pacjentów może dojść do ciężkiej postaci choroby – gorączki krwotocznej DENGA lub zespołu wstrząsu DENGA, które są stanami zagrożenia życia. Przyczyny choroby to zakażenie jednym z czterech serotypów wirusa DENGA – przebycie infekcji jednym serotypem nie daje trwałej odporności na pozostałe, a kolejne zakażenia mogą przebiegać ciężej. Leczenie DENGA jest wyłącznie objawowe: odpoczynek, nawadnianie, leki przeciwgorączkowe (paracetamol – unikać aspiryny i ibuprofenu ze względu na ryzyko krwawień), monitorowanie stanu pacjenta. W ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja, podawanie płynów dożylnych i leczenie powikłań krwotocznych. Nie ma swoistego leku przeciwwirusowego. Profilaktyka polega na ochronie przed ukąszeniami komarów oraz eliminacji miejsc lęgowych. Dostępna jest szczepionka przeciwko DENGA, ale jej stosowanie jest ograniczone do wybranych grup i regionów. Gorączka DENGA może prowadzić do poważnych powikłań, dlatego każda podejrzana infekcja u osób powracających z tropików wymaga pilnej konsultacji lekarskiej.
