Gorączka reumatyczna to powikłanie po zakażeniu paciorkowcem beta-hemolizującym grupy A (angina, szkarlatyna), występujące głównie u dzieci i młodzieży. Objawia się gorączką, bólami i obrzękami stawów, zapaleniem serca (karditis), wysypką, pląsawicą oraz guzkami podskórnymi. Diagnostyka opiera się na kryteriach Jonesa (objawy główne i poboczne), badaniach laboratoryjnych (podwyższone OB, CRP, ASO), EKG, echokardiografii oraz wywiadzie o przebytym zakażeniu gardła. Leczenie polega na eradykacji paciorkowca (penicylina), leczeniu objawowym (niesteroidowe leki przeciwzapalne, kortykosteroidy) oraz profilaktyce nawrotów (długotrwała antybiotykoterapia). Znaczenie kliniczne gorączki reumatycznej jest ogromne – nieleczona prowadzi do trwałego uszkodzenia zastawek serca (głównie mitralnej), niewydolności serca i powikłań zakrzepowo-zatorowych. Wczesne rozpoznanie i leczenie pozwalają zapobiec poważnym następstwom i poprawiają rokowanie.
