Gronkowiec skórny (Staphylococcus epidermidis) to bakteria naturalnie bytująca na skórze człowieka i błonach śluzowych. W warunkach prawidłowych nie stanowi zagrożenia, a wręcz chroni przed kolonizacją przez groźniejsze drobnoustroje. Jednak w przypadku uszkodzenia skóry, zabiegów chirurgicznych, obecności cewników, implantów czy osłabienia odporności, gronkowiec może stać się patogenem wywołującym zakażenia miejscowe (ropnie, czyraki, zapalenie mieszków włosowych) lub ogólnoustrojowe (posocznica, zapalenie wsierdzia, zakażenia protez). Szczególnie niebezpieczne są szczepy oporne na antybiotyki (MRSE). Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków dobranych na podstawie antybiogramu, a w przypadku zakażeń związanych z implantami – często konieczne jest ich usunięcie. Profilaktyka obejmuje higienę rąk, dezynfekcję ran i unikanie niepotrzebnych zabiegów inwazyjnych.
