Hipochondria to zaburzenie psychiczne polegające na nadmiernym lęku o własne zdrowie, przekonaniu o istnieniu poważnej choroby mimo braku obiektywnych dowodów. Osoby hipochondryczne odczuwają realne dolegliwości (ból, zmęczenie, kołatanie serca, duszność), które nie znajdują potwierdzenia w badaniach lekarskich. Często odwiedzają wielu specjalistów, wykonują liczne badania, ale nie uzyskują uspokojenia. Hipochondria może prowadzić do wycofania społecznego, depresji, zaburzeń lękowych, a nawet uzależnienia od leków. Przyczyny to m.in. predyspozycje osobowościowe, doświadczenia z chorobą w rodzinie, stres, niska samoocena. Leczenie polega na psychoterapii (najskuteczniejsza jest terapia poznawczo-behawioralna), wsparciu psychiatrycznym, czasem farmakoterapii. Kluczowa jest empatia ze strony otoczenia i lekarzy, unikanie bagatelizowania objawów i stopniowe przekierowanie uwagi pacjenta na inne aspekty życia.