Hormonalna terapia zastępcza – kiedy warto ją stosować i jakie niesie ryzyko

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) to metoda łagodzenia objawów menopauzy polegająca na uzupełnianiu niedoboru estrogenu i progesteronu. Umożliwia wyrównanie zaburzonej gospodarki hormonalnej, przynosi ulgę w uderzeniach gorąca, wahaniach nastroju, nocnych potach, suchości pochwy, zapobiega osteoporozie i zmniejsza ryzyko złamań. Stosowanie HTZ obarczone jest jednak ryzykiem – należy je rozważyć indywidualnie. Do przeciwwskazań zaliczamy przebyte nowotwory hormonozależne, zakrzepicę, choroby wątroby czy ciężkie choroby serca. Długotrwałe stosowanie może zwiększać ryzyko raka piersi, zakrzepicy żylnej, udaru czy choroby wieńcowej. Zaleca się stosowanie najniższych skutecznych dawek przez możliwie najkrótszy czas. HTZ może być podawana w formie tabletek, plastrów, kremów dopochwowych. Zawsze musi być poprzedzona szczegółowym wywiadem i badaniami (ginekologicznymi, mammografią). O jej wdrożeniu ostatecznie decyduje lekarz.