Leczenie epilepsji w ciąży to duże wyzwanie dla lekarzy i pacjentek. Celem jest utrzymanie kontroli napadów przy minimalnym ryzyku dla rozwijającego się płodu. Większość leków przeciwpadaczkowych przenika przez łożysko i może zwiększać ryzyko wad wrodzonych, dlatego kluczowe jest indywidualne dobranie terapii i monitorowanie stężenia leków we krwi. Zaleca się stosowanie najniższych skutecznych dawek, unikanie politerapii oraz wybieranie leków o najniższym ryzyku teratogenności (np. lamotrygina, lewetyracetam). Przed planowaną ciążą należy skonsultować się z neurologiem, wykonać badania i ewentualnie zmodyfikować leczenie. Kobiety w ciąży z epilepsją powinny przyjmować kwas foliowy w wyższych dawkach, regularnie kontrolować stan zdrowia i unikać czynników wywołujących napady (stres, brak snu). Współpraca neurologa, ginekologa i położnej jest niezbędna dla bezpieczeństwa matki i dziecka. W większości przypadków, przy odpowiednim prowadzeniu, kobiety z epilepsją mogą urodzić zdrowe dziecko i uniknąć powikłań.
