Implanty przywracające mowę to zaawansowane urządzenia medyczne stosowane u osób, które utraciły zdolność mówienia na skutek nowotworów krtani, urazów czy chorób neurologicznych. Najczęściej stosuje się implanty głosowe (protezki głosowe) po usunięciu krtani (laryngektomii). Implant taki umieszcza się pomiędzy tchawicą a przełykiem – podczas mówienia powietrze z płuc przechodzi przez implant, powodując drgania błony fonacyjnej, co umożliwia generowanie dźwięku. Pacjent uczy się kontrolować przepływ powietrza i artykulować mowę poprzez usta, język i wargi. Inne rodzaje implantów to elektroniczne generatory mowy (elektrolarynx), które przykładane do szyi lub policzka wytwarzają wibracje, przekształcane w mowę przez aparat artykulacyjny. Nowoczesne technologie obejmują także implanty ślimakowe dla osób głuchoniemych, które umożliwiają odbiór dźwięków i naukę mowy od podstaw. Skuteczność implantów zależy od rodzaju schorzenia, wieku pacjenta, rehabilitacji i wsparcia logopedycznego. Rehabilitacja po wszczepieniu implantu obejmuje naukę nowej techniki mówienia, ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne oraz wsparcie psychologiczne. Implanty głosowe znacząco poprawiają jakość życia osób po utracie głosu, umożliwiając powrót do aktywności społecznej i zawodowej.