Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) jest powszechnie stosowana u kobiet w okresie menopauzy, aby łagodzić objawy związane z niedoborem estrogenów, takie jak uderzenia gorąca, zaburzenia snu czy suchość pochwy. Jednym z najważniejszych, choć często niedocenianych, efektów HTZ jest jej wpływ na układ kostny. Estrogeny odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu gęstości mineralnej kości – hamują aktywność osteoklastów (komórek odpowiedzialnych za resorpcję kości) i wspierają procesy odbudowy tkanki kostnej. W okresie menopauzy gwałtowny spadek poziomu estrogenów prowadzi do przyspieszonej utraty masy kostnej i zwiększa ryzyko osteoporozy oraz złamań. Wprowadzenie HTZ może znacząco spowolnić ten proces, zwiększając gęstość kości, zwłaszcza w kręgosłupie i szyjce kości udowej. Badania wykazują, że regularne stosowanie HTZ przez kilka lat zmniejsza ryzyko złamań osteoporotycznych nawet o 30–40%. Jednak terapia ta nie jest pozbawiona ryzyka – może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zakrzepicy, raka piersi czy chorób sercowo-naczyniowych, dlatego decyzja o jej wdrożeniu powinna być indywidualnie konsultowana z lekarzem, uwzględniając korzyści i potencjalne zagrożenia. HTZ jest szczególnie zalecana kobietom z wysokim ryzykiem osteoporozy, które nie mogą stosować innych leków lub nie odniosły z nich korzyści.
