Zaburzenia psychotyczne to grupa poważnych chorób psychicznych, w których dochodzi do utraty kontaktu z rzeczywistością. Najczęstsze objawy to urojenia (fałszywe przekonania niepodlegające korekcie), omamy (najczęściej słuchowe), zaburzenia myślenia, dezorganizacja zachowania, spłycenie emocji i trudności w codziennym funkcjonowaniu. Osoby z psychozą mogą być wycofane, zaniedbywać higienę, mieć trudności w komunikacji, doświadczać lęku, niepokoju lub agresji. Diagnoza opiera się na szczegółowym wywiadzie psychiatrycznym, obserwacji zachowania, badaniu stanu psychicznego oraz wykluczeniu innych przyczyn (np. choroby neurologiczne, zatrucia, zaburzenia metaboliczne). W diagnostyce pomocne są testy psychologiczne, badania laboratoryjne, obrazowe (TK, MRI) oraz konsultacje specjalistyczne. Leczenie zaburzeń psychotycznych obejmuje farmakoterapię (leki przeciwpsychotyczne), psychoterapię, psychoedukację i wsparcie społeczne. Wczesne rozpoznanie i kompleksowa opieka zwiększają szanse na powrót do zdrowia i poprawę jakości życia.
