Ból miesiączkowy, czyli dysmenorrhoea, dotyka nawet 50–80% kobiet w wieku rozrodczym. Może mieć różne nasilenie – od lekkiego dyskomfortu po silne skurcze uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Najczęściej ból pojawia się w podbrzuszu, promieniuje do dolnej części pleców, ud, czasem towarzyszą mu nudności, biegunka, bóle głowy czy ogólne osłabienie. Przyczyną bólu są skurcze macicy wywołane przez prostaglandyny, które pomagają złuszczać błonę śluzową. W łagodzeniu bólu miesiączkowego skuteczne są niesteroidowe leki przeciwzapalne (ibuprofen, naproksen), które hamują produkcję prostaglandyn. Pomocne są także ciepłe okłady na podbrzusze, delikatny masaż, ćwiczenia rozluźniające, joga, techniki relaksacyjne i regularna aktywność fizyczna. Dieta bogata w magnez, witaminy z grupy B, kwasy omega-3 może łagodzić objawy. Warto unikać kofeiny, alkoholu i palenia tytoniu. W przypadku bardzo silnych, przewlekłych lub nietypowych bólów należy skonsultować się z ginekologiem – mogą być one objawem endometriozy, mięśniaków lub innych schorzeń. Leczenie hormonalne (antykoncepcja doustna) bywa skuteczne u kobiet z bardzo bolesnymi miesiączkami. Wsparcie psychologiczne i edukacja na temat cyklu miesiączkowego pomagają w radzeniu sobie z dolegliwościami.
