Rozmowa z osobą mającą myśli samobójcze wymaga empatii, cierpliwości i wyczucia. Najważniejsze jest okazanie wsparcia i gotowości do wysłuchania bez oceniania czy krytyki. Należy zadawać proste, otwarte pytania („Jak się czujesz?”, „Co sprawia, że jest Ci tak trudno?”), unikać bagatelizowania problemów („Weź się w garść”, „Inni mają gorzej”) i nie obiecywać, że wszystko się samo rozwiąże. Ważne jest zapewnienie, że nie jest się samemu i że można liczyć na pomoc. Warto zachęcić do kontaktu ze specjalistą – psychologiem, psychiatrą, infolinią kryzysową. Jeśli istnieje realne zagrożenie życia, należy niezwłocznie powiadomić odpowiednie służby lub udać się z osobą w kryzysie do szpitala. Rozmowa o myślach samobójczych nie zwiększa ryzyka ich realizacji – wręcz przeciwnie, daje poczucie zrozumienia i nadzieję na zmianę.
