Rozmowa z osobą cierpiącą na nerwicę wymaga empatii, cierpliwości i zrozumienia. Najważniejsze jest niebagatelizowanie objawów, unikanie oceniania i dawania prostych rad („weź się w garść”). Warto wysłuchać, okazać wsparcie, zachęcać do rozmowy o uczuciach i problemach. Należy unikać presji i krytyki, a zamiast tego proponować wspólne poszukiwanie rozwiązań, pomoc w znalezieniu specjalisty, udział w terapii lub grupie wsparcia. Ważne jest okazywanie zrozumienia dla lęków i trudności, cierpliwe odpowiadanie na pytania, wspieranie w codziennych wyzwaniach. Wspólne spędzanie czasu, aktywność fizyczna i dbanie o relacje pomagają osobie z nerwicą poczuć się bezpieczniej i mniej samotnie.
