Niedobór witaminy D jest bardzo powszechny, zwłaszcza w krajach o niewielkim nasłonecznieniu. Objawy mogą być niespecyficzne: przewlekłe zmęczenie, bóle mięśni i kości, osłabienie, częste infekcje, pogorszenie nastroju, zaburzenia snu, wypadanie włosów, krzywica u dzieci, osteomalacja i osteoporoza u dorosłych. Diagnoza polega na oznaczeniu poziomu 25(OH)D we krwi – wartości poniżej 30 ng/ml świadczą o niedoborze. Uzupełnianie witaminy D polega na ekspozycji na słońce (ok. 15–30 minut dziennie), diecie bogatej w tłuste ryby, jaja, nabiał, grzyby oraz suplementacji doustnej (dawka zależna od wieku, masy ciała, stanu zdrowia, zwykle 800–2000 IU/dobę). W przypadku ciężkiego niedoboru konieczne są wyższe dawki pod kontrolą lekarza. Nadmiar witaminy D jest szkodliwy – może prowadzić do hiperkalcemii i uszkodzenia nerek.
