Terapia opóźnionego rozwoju mowy to proces wieloetapowy, dostosowany do indywidualnych potrzeb dziecka. Pierwszym krokiem jest diagnoza logopedyczna – ocena poziomu rozwoju mowy, słuchu, rozumienia, motoryki narządów mowy i czynników środowiskowych. Terapia obejmuje regularne ćwiczenia logopedyczne: rozwijanie słownictwa, naukę prawidłowej artykulacji, ćwiczenia oddechowe, fonacyjne i słuchowe, zabawy językowe, czytanie książeczek, rymowanki i piosenki. Ważna jest współpraca z rodzicami, którzy powinni codziennie ćwiczyć z dzieckiem w domu, mówić do niego, zachęcać do powtarzania słów i nazywania przedmiotów. W niektórych przypadkach konieczna jest współpraca z psychologiem, neurologopedą, terapeutą SI lub fizjoterapeutą. Efekty terapii zależą od przyczyny opóźnienia, wieku dziecka, systematyczności ćwiczeń i wsparcia środowiska. Im wcześniej rozpoczęta terapia, tym lepsze rokowanie.
