Osteoporoza to przewlekła choroba metaboliczna kości, charakteryzująca się zmniejszeniem gęstości mineralnej oraz zaburzeniem mikroarchitektury tkanki kostnej, co prowadzi do zwiększonego ryzyka złamań. Wczesne wykrycie osteoporozy jest kluczowe dla skutecznego leczenia i zapobiegania powikłaniom. Podstawowym badaniem diagnostycznym jest densytometria (DXA), czyli pomiar gęstości mineralnej kości – najczęściej w okolicy kręgosłupa lędźwiowego i szyjki kości udowej. Wynik wyrażany jest jako T-score – wartości poniżej -2,5 wskazują na osteoporozę. Oprócz densytometrii, pomocne są badania laboratoryjne: oznaczenie poziomu wapnia, fosforu, witaminy D, parathormonu (PTH), markerów resorpcji i formowania kości (np. osteokalcyna, CTX, NTX). W niektórych przypadkach wykonuje się badania obrazowe (RTG, tomografia komputerowa) w celu wykrycia złamań kompresyjnych kręgów. U osób z czynnikami ryzyka (menopauza, predyspozycje rodzinne, niska masa ciała, przewlekłe leczenie steroidami) zaleca się regularne badania przesiewowe. Wczesna diagnostyka pozwala na wdrożenie leczenia farmakologicznego, suplementację wapnia i witaminy D oraz modyfikację stylu życia, co znacząco zmniejsza ryzyko złamań i poprawia jakość życia.
