Leczenie lęków opiera się na farmakoterapii oraz psychoterapii, a wybór leków zależy od rodzaju zaburzenia lękowego, nasilenia objawów i indywidualnych potrzeb pacjenta. Najczęściej stosowane są: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) – np. sertralina, escitalopram, paroksetyna; inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) – wenlafaksyna, duloksetyna; trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina); buspiron (lek przeciwlękowy nieuzależniający); benzodiazepiny (np. alprazolam, diazepam) – stosowane krótkotrwale ze względu na ryzyko uzależnienia; beta-blokery (propranolol) – łagodzą objawy somatyczne lęku (kołatanie serca, drżenie rąk); hydroksyzyna – działa uspokajająco, przeciwlękowo i przeciwhistaminowo. Leczenie farmakologiczne powinno być prowadzone pod kontrolą psychiatry, a w wielu przypadkach najlepsze efekty daje połączenie leków z psychoterapią (CBT, terapia poznawczo-behawioralna). Ważne jest monitorowanie skutków ubocznych, regularne wizyty kontrolne i indywidualne dostosowanie dawki.
