Schizofrenia to złożone zaburzenie psychiczne o nie do końca poznanej etiologii. Przyczyny schizofrenii są wieloczynnikowe i obejmują zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Ryzyko zachorowania jest wyższe u osób, których krewni pierwszego stopnia chorują na schizofrenię, co wskazuje na silny komponent dziedziczny. Wśród czynników środowiskowych wymienia się powikłania okołoporodowe, infekcje wirusowe w ciąży, stresujące wydarzenia życiowe, nadużywanie substancji psychoaktywnych (zwłaszcza marihuany, amfetaminy), a także zaburzenia w funkcjonowaniu neuroprzekaźników (dopaminy, glutaminianu) w mózgu. Istotną rolę odgrywają także czynniki psychospołeczne: izolacja społeczna, przemoc, trudne relacje rodzinne. Schizofrenia rozwija się najczęściej w młodym wieku dorosłym, a jej przebieg i objawy są bardzo zróżnicowane. Współczesna psychiatria podkreśla konieczność wczesnej diagnozy i kompleksowego leczenia (farmakoterapia, psychoterapia, wsparcie społeczne), które pozwalają na kontrolę objawów i poprawę funkcjonowania pacjentów.
