Nietrzymanie moczu to problem dotykający milionów ludzi na świecie, szczególnie kobiet po menopauzie, osób starszych i po zabiegach urologicznych. Nowoczesne metody leczenia obejmują zarówno terapie zachowawcze, jak i zabiegowe. Do metod zachowawczych należą ćwiczenia mięśni dna miednicy (Kegla), fizjoterapia, biofeedback, elektrostymulacja, zmiana stylu życia (redukcja masy ciała, ograniczenie kofeiny, regularne oddawanie moczu). Farmakoterapia obejmuje leki antycholinergiczne, beta3-mimetyki, estrogeny miejscowe. W przypadkach opornych na leczenie zachowawcze stosuje się zabiegi chirurgiczne: podwieszenie cewki moczowej (taśmy TVT, TOT), iniekcje wypełniaczy okołocewkowych, neuromodulację nerwów krzyżowych czy operacje plastyczne. Wybór metody zależy od typu nietrzymania moczu (wysiłkowe, naglące, mieszane), wieku, stanu zdrowia i preferencji pacjenta. Kluczowa jest wczesna diagnostyka, indywidualizacja terapii i współpraca z urologiem lub ginekologiem.
