Jaskra wtórna to grupa chorób oczu, w których wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego i uszkodzenie nerwu wzrokowego są następstwem innych schorzeń lub czynników zewnętrznych. Najczęstsze przyczyny jaskry wtórnej to: urazy oka (krwiaki, odwarstwienie siatkówki), stany zapalne (zapalenie błony naczyniowej), powikłania pooperacyjne, zaćma, nowotwory wewnątrzgałkowe, stosowanie steroidów (jaskra steroidowa), cukrzyca (jaskra neowaskularna), zaburzenia krążenia cieczy wodnistej (blok źreniczny, zrosty). Objawy jaskry wtórnej są podobne do jaskry pierwotnej: pogorszenie ostrości wzroku, bóle oka, zaczerwienienie, widzenie „tęczowych kół” wokół świateł, czasem nudności i wymioty. Leczenie jaskry wtórnej polega przede wszystkim na usunięciu przyczyny (np. leczenie stanu zapalnego, usunięcie zaćmy, odstawienie steroidów) oraz obniżaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego za pomocą kropli, leków doustnych, laseroterapii lub zabiegów chirurgicznych (trabekulektomia, wszczepienie implantów drenujących). Kluczowe jest wczesne rozpoznanie i leczenie, by zapobiec nieodwracalnej utracie wzroku. Regularne kontrole okulistyczne są niezbędne u osób z czynnikami ryzyka jaskry wtórnej.