U młodych mężczyzn zaburzenia potencji najczęściej mają podłoże psychogenne: stres, lęk przed niepowodzeniem, zaburzenia relacji, depresja, niska samoocena, przepracowanie, brak snu. Do przyczyn organicznych należą: choroby układu hormonalnego (niedobór testosteronu, choroby tarczycy), cukrzyca typu 1, wady wrodzone naczyń, urazy, przyjmowanie niektórych leków (antydepresanty, leki przeciwpadaczkowe), używki (alkohol, narkotyki, sterydy anaboliczne). Diagnostyka opiera się na szczegółowym wywiadzie, badaniach hormonalnych, ocenie czynników psychologicznych i, w razie potrzeby, konsultacji seksuologicznej. Leczenie zależy od przyczyny – obejmuje psychoterapię, farmakoterapię, zmianę stylu życia i leczenie chorób współistniejących.