Kamica nerkowa to choroba polegająca na powstawaniu złogów (kamieni) w drogach moczowych. Uwarunkowania genetyczne odgrywają istotną rolę – osoby, u których w rodzinie występowała kamica, mają większe ryzyko zachorowania. Dziedziczone są zaburzenia metaboliczne sprzyjające powstawaniu kamieni (hiperkalciuria, hiperoksaluria, cystynuria, dny moczanowej). Objawy kamicy to nagły, silny ból w okolicy lędźwiowej, promieniujący do pachwiny, nudności, wymioty, krwiomocz, częste oddawanie moczu. Diagnostyka obejmuje badania moczu, krwi, USG, tomografię, analizę składu kamieni. Leczenie zależy od wielkości i lokalizacji złogów – od leczenia zachowawczego (nawadnianie, leki rozkurczowe, przeciwbólowe) po zabiegi (litotrypsja, ureterorenoskopia, nefrolitotomia). Profilaktyka polega na piciu dużej ilości wody, ograniczeniu soli, białka zwierzęcego, szczawianów, a w przypadku rodzinnej skłonności – regularnych badaniach i konsultacji nefrologicznej.