Katar sienny, znany również jako alergiczny nieżyt nosa, to przewlekła choroba alergiczna wywołana nadwrażliwością błony śluzowej nosa na alergeny wziewne, najczęściej pyłki roślin, roztocza kurzu domowego, sierść zwierząt czy pleśnie. Objawy pojawiają się sezonowo (wiosna, lato – pylenie roślin) lub całorocznie (alergeny domowe) i obejmują: wodnisty katar, kichanie, świąd nosa, zatkany nos, łzawienie i zaczerwienienie oczu, czasem kaszel, ból głowy, zaburzenia snu i zmęczenie. Przyczyną kataru siennego jest nieprawidłowa odpowiedź układu immunologicznego na nieszkodliwe substancje, prowadząca do uwalniania histaminy i rozwoju stanu zapalnego błony śluzowej nosa. Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, testach skórnych, oznaczeniu IgE i identyfikacji alergenu. Leczenie polega na unikaniu kontaktu z alergenami (monitorowanie stężenia pyłków, częste mycie włosów, wietrzenie mieszkania w odpowiednich porach), stosowaniu leków przeciwhistaminowych, glikokortykosteroidów donosowych, leków obkurczających śluzówkę oraz immunoterapii swoistej (odczulanie). Wspomagająco zaleca się płukanie nosa solą fizjologiczną, dbanie o czystość otoczenia i zdrowy tryb życia. Nieleczony katar sienny może prowadzić do rozwoju astmy, przewlekłego zapalenia zatok i pogorszenia jakości życia.
