Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) to leczenie stosowane u kobiet w okresie menopauzy w celu łagodzenia objawów niedoboru estrogenów (uderzenia gorąca, nocne poty, suchość pochwy, zaburzenia snu, wahania nastroju) oraz profilaktyki osteoporozy. Nowoczesne wytyczne zalecają rozpoczęcie HTZ u kobiet z nasilonymi objawami klimakterium, najlepiej w wieku 45–60 lat, w ciągu 10 lat od ostatniej miesiączki. Przed wdrożeniem terapii konieczna jest szczegółowa ocena zdrowia (badania ginekologiczne, mammografia, cytologia, badania krwi) oraz wykluczenie przeciwwskazań (rak piersi, choroby zakrzepowe, niewydolność wątroby, krwawienia z dróg rodnych o nieustalonej przyczynie). HTZ powinna być stosowana w najniższej skutecznej dawce i przez możliwie najkrótszy czas, a decyzja o jej rozpoczęciu powinna być indywidualna i oparta na bilansie korzyści i ryzyka.