Przerzuty nowotworowe do kości są częstym powikłaniem zaawansowanych nowotworów piersi, prostaty czy płuc. W ostatnich latach opracowano leki, które mogą chronić przed rozwojem przerzutów kostnych i łagodzić ich skutki. Najważniejsze z nich to bisfosfoniany (np. kwas zoledronowy) oraz denosumab – przeciwciało monoklonalne blokujące czynnik RANKL, odpowiedzialny za aktywację osteoklastów. Leki te wzmacniają strukturę kości, zmniejszają ryzyko złamań, bólu i powikłań ortopedycznych, a także mogą opóźniać pojawienie się nowych ognisk przerzutowych. Stosowanie tych leków wymaga regularnych kontroli laboratoryjnych (wapń, fosforany) oraz monitorowania działań niepożądanych (martwica kości szczęki, hipokalcemia). Terapia lekami chroniącymi przed przerzutami kostnymi jest ważnym elementem leczenia wspomagającego w onkologii i poprawia jakość życia pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową.
