Współczesna farmakoterapia oferuje szeroki wachlarz leków, które mogą skutecznie leczyć różnorodne schorzenia, jednak wiele z nich wywołuje skutki uboczne, w tym uczucie zmęczenia i senności. Najczęściej zmęczenie powodują leki przeciwhistaminowe I generacji (np. difenhydramina, klemastyna), które blokują receptory histaminowe w mózgu, prowadząc do senności i spadku koncentracji. Leki przeciwdepresyjne, zwłaszcza trójpierścieniowe (amitryptylina, doksepina), również często powodują ospałość, szczególnie na początku terapii. Benzodiazepiny i inne leki uspokajające, stosowane w leczeniu lęku i bezsenności, mogą wywoływać przewlekłe uczucie zmęczenia, zaburzenia koordynacji i spowolnienie reakcji. Leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina, kwas walproinowy) oraz niektóre leki przeciwpsychotyczne (olanzapina, kwetiapina) także wpływają na poziom energii i czujność. Beta-blokery, stosowane w leczeniu nadciśnienia i chorób serca, mogą powodować uczucie zmęczenia poprzez spowolnienie pracy serca. Podobnie działają leki na nadciśnienie z grupy antagonistów wapnia czy niektóre diuretyki. Warto pamiętać, że zmęczenie może być także objawem choroby, a nie tylko skutkiem ubocznym leków. Jeśli pojawia się uporczywa senność, warto skonsultować się z lekarzem w celu zmiany dawki lub zamiany leku na inny, lepiej tolerowany.
