Limfopenia to niezbyt często spotykany, ale poważny stan, w którym dochodzi do spadku liczby limfocytów poniżej 1,0–1,5 tys./µl. Limfocyty odpowiadają za odporność przeciwwirusową i przeciwnowotworową, a ich niedobór powoduje zwiększoną podatność na zakażenia, zwłaszcza wirusowe, grzybicze i niektóre bakteryjne. Przyczyną limfopenii mogą być infekcje (HIV/AIDS, grypa, HBV), przewlekłe choroby autoimmunologiczne, wrodzone zespoły niedoboru odporności, leki immunosupresyjne, radioterapia lub rzadziej choroby nowotworowe. Objawami są nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych, nieprawidłowe gojenie ran, permanentne osłabienie, powiększenie węzłów chłonnych czy śledziony. Rozpoznanie opiera się na morfologii, rozmazie oraz badaniach specjalistycznych. Leczenie zależy od przyczyny, obejmuje leczenie choroby podstawowej, unikanie zakażeń oraz, gdy to wskazane, leczenie substytucyjne (immunoglobuliny). Długotrwała limfopenia wymaga ścisłej kontroli lekarskiej i monitorowania czynników ryzyka.
