Mapowanie serca to zaawansowana procedura diagnostyczna stosowana w elektrofizjologii, pozwalająca na precyzyjne określenie źródła i przebiegu zaburzeń rytmu serca (arytmii). Badanie polega na wprowadzeniu przez żyły udowe cienkich elektrod do jam serca pod kontrolą RTG. Elektrody te rejestrują impulsy elektryczne z różnych miejsc mięśnia sercowego, tworząc trójwymiarową „mapę” aktywności elektrycznej serca. Mapowanie jest szczególnie przydatne u pacjentów z napadowym migotaniem przedsionków, częstoskurczami, zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a czy arytmiami komorowymi. Pozwala zlokalizować ognisko arytmii, ocenić przewodnictwo w układzie bodźcoprzewodzącym i zaplanować skuteczną ablację (zniszczenie patologicznego ogniska). Procedura jest bezpieczna, choć wymaga krótkiej hospitalizacji i monitorowania. Mapowanie serca znacząco zwiększa skuteczność leczenia zaburzeń rytmu, minimalizuje ryzyko nawrotów i pozwala na indywidualne podejście do każdego pacjenta.
