Mielodysplazja szpiku (MDS) to grupa chorób nowotworowych układu krwiotwórczego, charakteryzujących się nieprawidłowym dojrzewaniem komórek szpiku i ich nieefektywną produkcją. Nowoczesne podejście do MDS obejmuje zaawansowaną diagnostykę molekularną, ocenę ryzyka progresji do ostrej białaczki szpikowej oraz indywidualizację terapii. Objawy to najczęściej niedokrwistość, skłonność do krwawień, infekcje, osłabienie. Współczesne badania pozwalają na identyfikację mutacji genetycznych (np. TP53, ASXL1), które mają znaczenie prognostyczne. Leczenie zależy od wieku pacjenta, ryzyka cytogenetycznego i ogólnego stanu zdrowia – obejmuje transfuzje, czynniki wzrostu, leki hipometylujące (azacytydyna, decytabina), immunosupresję lub przeszczepienie szpiku. Nowoczesne terapie celowane i immunoterapia otwierają nowe możliwości leczenia, szczególnie u pacjentów z wysokim ryzykiem. Kluczowa jest wczesna diagnoza, multidyscyplinarna opieka i regularna kontrola parametrów krwi.
