Terapie hormonalne stanowią przełom w leczeniu niektórych typów raka piersi, zwłaszcza hormonozależnych (z obecnością receptorów estrogenowych i/lub progesteronowych). Dzięki wprowadzeniu nowoczesnych leków, takich jak tamoksyfen, inhibitory aromatazy czy analogi gonadoliberyny, możliwe jest zahamowanie wzrostu guza, zmniejszenie jego rozmiarów przed operacją (terapia neoadiuwantowa) i ograniczenie ryzyka nawrotu po leczeniu. Skutkiem tego jest coraz rzadsza konieczność wykonywania mastektomii – coraz więcej kobiet może być leczonych oszczędzająco, z zachowaniem piersi (lumpektomia). Terapie hormonalne są stosowane zarówno u kobiet przed, jak i po menopauzie, a ich dobór zależy od wieku, stanu zdrowia i charakterystyki nowotworu. Leczenie hormonalne wiąże się z mniejszą liczbą powikłań niż chemioterapia, ale może powodować skutki uboczne, takie jak uderzenia gorąca, zaburzenia miesiączkowania czy osteoporoza. Kluczowe jest indywidualne podejście i regularna kontrola onkologiczna.
