Bakteria Vibrio cholerae, wywołująca cholerę, jest przykładem drobnoustroju o dużej zdolności do mutacji i adaptacji. Mutacje w jej genomie mogą prowadzić do powstawania nowych szczepów o zwiększonej zjadliwości, oporności na antybiotyki czy zmienionej reakcji na szczepionki. Najważniejsze są mutacje w genach kodujących toksynę choleryczną (ctxA, ctxB), które mogą zwiększać jej produkcję i nasilać objawy choroby. Zmiany w genach odpowiedzialnych za strukturę rzęsek i otoczki umożliwiają bakteriom lepsze przyleganie do nabłonka jelitowego i unikanie odpowiedzi immunologicznej gospodarza. Mutacje mogą także prowadzić do powstawania szczepów opornych na powszechnie stosowane antybiotyki, co utrudnia leczenie i sprzyja rozprzestrzenianiu się epidemii. Konsekwencją mutacji jest także pojawianie się nowych wariantów epidemicznych, które mogą wywoływać cięższe przebiegi choroby lub wymykać się działaniu dotychczasowych szczepionek. Monitorowanie mutacji bakterii cholery jest kluczowe dla skutecznej kontroli epidemii, opracowywania nowych szczepionek i strategii leczenia. Współczesne metody diagnostyczne, takie jak sekwencjonowanie genomu, pozwalają na szybkie wykrywanie i analizę mutacji, co ma ogromne znaczenie w walce z tą groźną chorobą zakaźną.
