Konflikt przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD, graft versus host disease) to poważne powikłanie po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych (szpiku, komórek macierzystych), w którym przeszczepione komórki odpornościowe dawcy rozpoznają komórki biorcy jako obce i atakują je. GVHD najczęściej dotyczy skóry, przewodu pokarmowego i wątroby. Wyróżnia się postać ostrą (do 100 dni po przeszczepie) i przewlekłą (późniejszy początek). Objawy ostrej GVHD to wysypka, rumień, świąd, biegunki, bóle brzucha, żółtaczka, gorączka. Przewlekła GVHD może przypominać choroby autoimmunologiczne – prowadzi do suchości skóry, błon śluzowych, sztywności stawów, zaburzeń funkcji narządów. Ryzyko GVHD zależy od zgodności HLA, wieku dawcy i biorcy, rodzaju przeszczepu. Leczenie polega na immunosupresji (kortykosteroidy, cyklosporyna, takrolimus), wsparciu żywieniowym, leczeniu powikłań infekcyjnych. Profilaktyka obejmuje dobór zgodnego dawcy i stosowanie leków immunosupresyjnych od początku przeszczepienia. GVHD wymaga ścisłej kontroli i współpracy zespołu transplantacyjnego.
