Miastenia (miastenia gravis) to przewlekła choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje receptory acetylocholiny w złączu nerwowo-mięśniowym. Skutkuje to zaburzeniem przekazywania impulsów nerwowych do mięśni i prowadzi do ich nużliwości, czyli szybkiego męczenia się i osłabienia po wysiłku. Objawy miastenii to opadanie powiek, podwójne widzenie, osłabienie mięśni twarzy, żucia, gardła (dysfagia, dysartria), trudności w oddychaniu, osłabienie mięśni kończyn, które narasta w ciągu dnia i ustępuje po odpoczynku. Choroba może mieć przebieg łagodny lub prowadzić do groźnych przełomów miastenicznych z niewydolnością oddechową. Przyczyny to predyspozycje genetyczne, zaburzenia grasicy, infekcje, stres. Leczenie obejmuje leki poprawiające przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (inhibitory acetylocholinesterazy), immunosupresję (sterydy, azatiopryna), plazmaferezę, immunoglobuliny, a w niektórych przypadkach usunięcie grasicy. Rehabilitacja i wsparcie psychologiczne są ważnym elementem terapii.
