Terapia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD) opiera się głównie na psychoterapii poznawczo-behawioralnej (CBT), szczególnie na technikach ekspozycji i powstrzymania reakcji (ERP). Polega to na stopniowym wystawianiu pacjenta na sytuacje wywołujące obsesje bez wykonywania kompulsji. Celem jest zmniejszenie lęku i nauczenie się nowych sposobów radzenia sobie z natrętnymi myślami. W cięższych przypadkach stosuje się farmakoterapię (leki z grupy SSRI). Skuteczność terapii zwiększa wsparcie bliskich i regularność spotkań z terapeutą.