Neurastenia to pojęcie historyczne, które określało zespół objawów związanych z przewlekłym zmęczeniem psychicznym i fizycznym, drażliwością, trudnościami z koncentracją, zaburzeniami snu i bólami głowy. W XIX i na początku XX wieku była popularną diagnozą, szczególnie wśród osób żyjących w dużym stresie, przeciążonych obowiązkami, zmagających się z presją społeczną. Objawy neurastenii obejmowały także bóle mięśni, uczucie napięcia, zaburzenia trawienia, kołatanie serca, niepokój, spadek motywacji i apatię. Współcześnie neurastenia została zastąpiona przez pojęcia takie jak zespół przewlekłego zmęczenia, zaburzenia lękowe, depresja czy zaburzenia adaptacyjne. Leczenie polegało na odpoczynku, zmianie trybu życia, psychoterapii, wsparciu społecznym, a czasem farmakoterapii. Dziś rozpoznanie neurastenii stawia się bardzo rzadko, a objawy klasyfikuje się zgodnie z aktualnymi kryteriami psychiatrycznymi. Niemniej, zespół przewlekłego zmęczenia i objawy psychosomatyczne pozostają ważnym problemem zdrowotnym, wymagającym kompleksowego podejścia terapeutycznego.
