Obniżona odporność, zwana immunosupresją, może mieć charakter wtórny (nabyty) lub pierwotny (wrodzony). Najczęściej przyczynami są przewlekły stres i przemęczenie, niedobory pokarmowe (żelazo, cynk, witamina D, kwasy omega-3), częste antybiotykoterapie, przewlekłe choroby (cukrzyca, nowotwory), leki immunosupresyjne (np. sterydy, cytostatyki), bruk zapalenia, radioterapia czy infekcje wirusowe (HIV, mononukleoza). Typowe objawy to podatność na częste infekcje, przewlekłe zmęczenie, trudności w gojeniu ran, nawracające afty oraz nieprawidłowe wyniki morfologii. Klucz do poprawy odporności to eliminacja czynników obciążających, dobrze zbilansowana dieta, odpowiednia ilość snu, umiarkowany wysiłek fizyczny, redukcja stresu i odstawienie używek. Lekarz może zlecić badania poziomu immunoglobulin, CRP i skierować do specjalisty immunologa. W trudnych przypadkach wdraża się leczenie farmakologiczne stymulujące odporność lub immunoglobuliny.
