Oczopląs to rytmiczne, niekontrolowane drgania gałek ocznych, występujące samoczynnie lub wywoływane przez patrzenie w określonym kierunku. Może być objawem wrodzonej choroby układu wzroku (np. zaburzenia błędnika, wady siatkówki), a także następstwem urazów, guzów mózgu, stwardnienia rozsianego, infekcji ośrodkowego układu nerwowego, chorób metabolicznych lub działania leków (np. przeciwpadaczkowych). Towarzyszy mu często pogorszenie ostrości wzroku, trudności z koncentracją wzroku na przedmiotach i zawroty głowy. Oczopląs u niemowląt najczęściej wiąże się z uszkodzeniami siatkówki, albinizmem lub wrodzoną nieprawidłowością nerwów wzrokowych. U osób dorosłych może być objawem schorzeń neurologicznych, zatrucia lekami, alkoholem lub powikłania chorób przedsionka. Diagnozę stawia okulista i neurolog na podstawie badania ruchów oczu, obrazowania rezonansowego i testów laboratoryjnych. Leczenie polega na terapii przyczyny oczopląsu, treningach wzrokowych, a czasami na zaopatrzeniu optycznym (pryzmaty).
