Odczyn Waalera-Rosego to historyczny, klasyczny test serologiczny stosowany w diagnostyce reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Test polega na wykrywaniu czynnika reumatoidalnego (RF) – autoprzeciwciał klasy IgM skierowanych przeciwko fragmentowi Fc immunoglobuliny IgG. W teście wykorzystuje się aglutynację (zlepianie) czerwonych krwinek owczych opłaszczonych króliczą immunoglobuliną przez obecne w surowicy pacjenta przeciwciała RF. Wynik dodatni świadczy o obecności czynnika reumatoidalnego, co jest charakterystyczne dla RZS, ale może występować także w innych chorobach autoimmunologicznych, infekcjach przewlekłych czy u osób starszych. Obecnie odczyn Waalera-Rosego został zastąpiony przez nowocześniejsze testy immunologiczne (np. testy ELISA na RF i przeciwciała anty-CCP), które cechują się większą czułością i swoistością. Niemniej jednak test ten odegrał ważną rolę w rozwoju diagnostyki reumatologicznej i przyczynił się do lepszego zrozumienia mechanizmów autoimmunizacji w RZS.
