Odporność humoralna to jeden z dwóch głównych mechanizmów obrony immunologicznej, polegający na produkcji przeciwciał przez limfocyty B. Przeciwciała neutralizują drobnoustroje, ułatwiają ich usuwanie i aktywują układ dopełniacza. Nowoczesne spojrzenie na odporność humoralną uwzględnia rolę szczepień, immunoterapii, a także zaburzeń odporności (np. niedobory immunoglobulin, choroby autoimmunologiczne). Współczesna diagnostyka pozwala na precyzyjne oznaczanie poziomu przeciwciał, ocenę odpowiedzi poszczepiennej i skuteczność leczenia. Rozwój terapii biologicznych (np. przeciwciała monoklonalne) otworzył nowe możliwości leczenia chorób autoimmunologicznych i nowotworów. Odporność humoralna jest kluczowa w walce z infekcjami, ale jej nadmierna aktywność może prowadzić do alergii i autoagresji.
