Osobowość depresyjna to trwały wzorzec myślenia i zachowania charakteryzujący się pesymizmem, niską samooceną, brakiem wiary w siebie, przewlekłym poczuciem winy, trudnością w odczuwaniu radości, skłonnością do zamartwiania się i wycofania społecznego. Osoby z osobowością depresyjną są często bierne, unikają wyzwań, mają trudności z podejmowaniem decyzji, są nadmiernie krytyczne wobec siebie, a ich relacje społeczne są ubogie. Często towarzyszą im zaburzenia snu, apetytu, chroniczne zmęczenie i problemy zdrowotne. Osobowość depresyjna zwiększa ryzyko rozwoju epizodów depresji, zaburzeń lękowych i uzależnień. Terapia polega na psychoterapii (najczęściej poznawczo-behawioralnej), wsparciu społecznym i pracy nad zmianą schematów myślenia. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie farmakologiczne.
