Otyłość u dzieci to problem o narastającej skali globalnej i poważnych konsekwencjach zdrowotnych, społecznych oraz psychicznych. O jej występowaniu mówi się, gdy ilość tkanki tłuszczowej przekracza normy dla wieku i płci, prowadząc do nadmiernej masy ciała wyrażonej wskaźnikiem BMI powyżej 95 centyla. Przyczyny otyłości dziecięcej są złożone – najważniejsze to nieprawidłowa dieta bogata w kalorie, tłuszcze, cukry oraz słodkie napoje, brak odpowiedniej aktywności fizycznej, predyspozycje genetyczne oraz czynniki środowiskowe (siedzący tryb życia, godziny spędzane przed ekranem, nieregularne posiłki). Otyłość może być również wynikiem zaburzeń hormonalnych, chorób metabolicznych czy przyjmowania niektórych leków, ale te przypadki są znacznie rzadsze niż najczęściej spotykane tzw. otyłość prosta. Leczenie rozpoczyna się od zmiany nawyków żywieniowych – posiłki powinny być zbilansowane, zawierać warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste i chude białko, a wyeliminować produkty wysokoprzetworzone. Zachęca się dzieci do codziennej aktywności ruchowej – spacery, jazda na rowerze, udział w sportach zespołowych czy ćwiczenia w domu. Wsparcie psychologiczne i edukacja rodziny są kluczowe – to od domowych wzorców zależy, czy dziecko będzie miało szansę na trwałą zmianę stylu życia. W trudnych przypadkach wskazana jest konsultacja z zespołem specjalistów: pediatrą, dietetykiem, psychologiem. Farmakoterapia i leczenie chirurgiczne są zarezerwowane dla ciężkich form otyłości z powikłaniami i stosowane dopiero u nastolatków. Najważniejsza jest profilaktyka: prawidłowe odżywianie od najmłodszych lat, promowanie aktywności fizycznej w szkole i domu, ograniczanie czasu przed ekranem oraz edukacja zdrowotna całej rodziny. Otyłość u dzieci to nie tylko problem estetyczny, ale zwiększone ryzyko cukrzycy, nadciśnienia, chorób serca, stłuszczenia wątroby, zaburzeń emocjonalnych, a nawet przedwczesnej śmierci – dlatego też wczesna interwencja i kompleksowe podejście są niezwykle ważne.
